آب سد گتوند راه‌های روستایی را زیر آب برد / اخطار قبلی صادر نشد

یوسف بهمنی در گفتگو با خبرنگار مهر اظهار کرد: آب مخزن سد گتوند در روزهای اخیر روزانه تا ۵۰ سانتی متر در حال بالا آمدن است و همین امر باعث شده دو روستای «پرنوشته» و «تلخاب تاجدین» که در کنار مخزن سد هستند با خطر آبگرفتگی مواجه شوند.

وی افزود: خانه‌های روستایی که در ارتقاع پایین قرار دارند بیشتر در معرض آبگرفتگی قرار گرفته‌اند ضمن اینکه راه‌های اصلی این دو روستا به علت طغیان آب، کاملاً مسدود شده‌اند ولی خوشبخانه اهالی این دو روستا از برخی راه‌های فرعی و خاکی برای تردد استفاده می‌کنند.

بهمنی عنوان کرد: متأسفانه آب سد گتوند در حالی در روزهای اخیر بالا آمده است که هیچ اعلام و اخطاری برای اهالی صادر نشده است و این امر باعث شده، دام‌ها و زمین‌های کشاورزی اهالی منطقه دچار آبگرفتگی شود و خسارت قابل توجهی به اهالی وارد شده است.

بخشدار عنبر مسجد سلیمان با بیان اینکه اکنون دام‌های اهالی در معرض خطر است و باید به سرعت نسبت به جابه جایی آنها اقدام شود، تاکید کرد: مسئولان سد باید به سرعت خسارت‌ها را ارزیابی و نسبت به جبران خسارت اهالی منطقه اقدام کنند.

بهمنی با اشاره به اینکه این دو روستا از مدت قبل قرار بود که جابه جا شوند، بیان کرد: اختلاف قیمت اهالی و مسئولان سد برای خرید املاک روستا ادامه دارد و ما انتظار داریم این امر سرعت بیشتری به خود بگیرد تا اهالی بیش از این متضرر نشوند.

به گزارش خبرنگار مهر، سد گتوند در ۲۵ کیلومتری شمال شهر شوشتر و ۱۰ کیلومتری شمال شرقی شهر گتوند از بزرگترین سدهای ایران بر روی رودخانه کارون است؛ دریاچه سد گتوند با مخزنی به ظرفیت چهار میلیارد و ۵۰۰ میلیون مترمکعب به عنوان دومین دریاچه مصنوعی بزرگ کشور بعد از سد کرخه شناخته می‌شود.

سد سنگریزه ای گتوند با هسته رُسی ۱۸۲ متر ارتفاع بزرگترین سد خاکی کشور است. عملیات اجرایی ساخت این سد سال ۷۶ آغاز و در سال ۹۰ آن هم دو بار در ماه‌های اردیبهشت و مرداد برای آن مراسم افتتاحیه و بهره برداری برگزار شد.

سد گتوند اما قصه‌های بسیاری دارد و با دلخوری مردم بسیاری از روستاهای همجوار گره خورده است؛ مردم بسیاری طی سال‌های اخیر با آبگیری سد گتوند آواره شدند ولی این روزها تلخ کامی آنها استمرار یافته و بعد از چند سال از ساخت و به بهره برداری رساندن سد باز هم چند روستا زیرآب رفتند.

ساخت یک شهرک جدید برای اهالی روستاهای زیرآب رفته از جمله تلخاب، پرنوشته، آب ماهیک و یا تلخاب تاجدین تنها خواست عمومی اهالی این روستاست که به نظر هزینه انجام این کار اصلاً قابل قیاس با خسارت وارده به مردم بومی منطقه نیست.